Dobry model lojalnościowy obejmuje trzy oddzielne, ale powiązane ze sobą procesy. Solidność tych procesów dyktuje DNA system lojalnościowy programu lojalnościowego i jego zdolność do wywoływania reakcji na bodźce, które oferuje członkowi. Te procesy to:

  • Procesy biznesowe: zaangażowane procesy, takie jak realizacja, naliczanie, wykupy itp.
  • Procesy technologiczne: Obejmuje włączanie procesów biznesowych za pomocą technologii. Wybór dostępnej technologii i sposób, w jaki może ona przełożyć procesy biznesowe i rzeczywiste umożliwienie transakcji naziemnych.
  • Procesy ludzkie: obejmują zrozumienie kulturowej psychiki segmentów, do których się odnoszą, ich systemu reakcji-bodźców, sposobu zarządzania faktycznymi transakcjami w punktach styku itp.

Podstawowym programy lojalnościowe celem w ujęciu ogólnym jest utrzymanie dotychczasowego klienta. Utarło się i stało się stereotypem, że utrzymanie obecnego klienta jest tańsze niż pozyskanie nowego, co przekłada się na lepszy zwrot z inwestycji w wydatki ponoszone na obsługę programu lojalnościowego. Chociaż podstawy każdego programu lojalnościowego są takie same, może on być prezentowany w różnych formatach.

Programy lojalnościowe można ogólnie podzielić na pięć typów:

  • Program uznania: Nagradzanie własnych klientów dodatkową wartością, taką jak lepsza obsługa lub dodatkowa wartość zakupów. Zwykle program w pętli zamkniętej, który ma na celu zapewnienie swoim obecnym klientom nieco więcej na zamówienie na istniejących poziomach. Budżet marketingowy jest stosunkowo niski, a działania lojalnościowe są stosunkowo mniej złożone i wysoce ukierunkowane. Koszt programu jest w całości ponoszony przez organizację sponsorującą, a korzyści bezpośrednio do niej wracają. Selektywnie skoncentrowany na kilku, a głównym celem jest utrzymanie poziomów biznesowych od poszczególnych klientów.
  • Program partnerski/kolekcyjny: gdy organizacja współpracuje z niekonkurencyjnymi partnerami, aby zaoferować dużą i zróżnicowaną pulę nagród, zwiększając w ten sposób atrakcyjność dla klientów i zwiększając ich skłonność do większych zakupów od podmiotów sponsorujących. Ogólne wydatki bezpośrednie są stosunkowo niskie, ponieważ ten projekt dotyczy zbiorowego uczestnictwa. Koszty komunikacji, nagrody itp. mogą być subsydiowane przez różnych partnerów w ramach pętli lojalnościowej w zależności od bezpośrednich korzyści dla nich przypadających. Zbiorowa baza danych może, ale nie musi, być współużytkowana przez wszystkich jej członków, w zależności od jej podstawowych ram.
  • Program rabatowy: Prosty i bardziej taktyczny w swej naturze, ten rodzaj programu lojalnościowego koncentruje się na oferowaniu klientowi rabatu proporcjonalnego do jego zwyczaju. Program niekoniecznie koncentruje się na rozliczeniach międzyokresowych, ponieważ postrzeganie klienta jest bezpośrednio napędzane kwotą zaoszczędzoną na każdym zakupie. Można gromadzić bazę danych, wydawać tokeny lojalnościowe oraz śledzić i analizować transakcje klientów, ten program wyróżnia się wyjątkowym brakiem charakteru memoriałowego.
  • Program powinowactwa: budowanie wartości relacji z klientem na całe życie w oparciu o różne czynniki. Najważniejsza jest agregacja ludzi z bardzo podobnych środowisk, takich jak lekarze, architekci czy ci, którzy chcą przekazać zarobione punkty na cele charytatywne.
  • Program koalicyjny: koalicja stara się zgromadzić wielu partnerów dążących do wspólnego celu. W porównaniu z programem zestawiania, istnieje większe zaangażowanie między partnerami. Punkty mogą być zdobywane przez uczestników i trafiają do wspólnego kotka, skąd mogą być wymieniane przez partnerów. Program koalicyjny poszerza możliwości posiadaczy kart i jest generalnie zarządzany/administrowany przez operatora będącego osobą trzecią.